به گزارش پایگاه اینترنتی بسیج، گاهی هست که دشمن وارد می‌شود، یک کاری را شروع می‌کند به قصد یک هدف خباثت‌آمیز و ما درست نمی‌دانیم آن هدف چیست؛ ظاهر کار را نگاه می‌کنیم می‌بینیم کار خوبی است و از آن استقبال می‌کنیم؛ درحالی‌که او دارد آن هدف [خودش‌] را دنبال می‌کند. داشته‌ایم؛ از این قبیل در کشور داشته‌ایم و داریم مواردی را که آنها یک کاری را شروع کردند با یک هدفی، ما هم ظواهر کار را نگاه کردیم گفتیم عجب! خب اینکه کار خوبی است، اینکه اشکالی ندارد؛ درحالی‌که اگر بصیرت داشته باشیم، اگر اهداف دشمن را بشناسیم، این‌جوری گول نمی‌خوریم.(۱۳۹۵/۰۳/۰۶)

در جنگ جهانی دوم، گرچه کشورهای متفقین به ظاهر پیروز و کشورهای متحدین به سرکردگی آلمان شکست خوردند، اما عملا پیروز اصلی مالی و اقتصادی و سیاسی جنگ آمریکا بود. هم به این دلیل که به لحاظ جغرافیایی دورتر از جنگ بود و هم به نوعی در آن فضا آتش‌بیار معرکه شده بود و به هر دو طرف جنگ اسلحه می‌فروخت. منتها سیاستی که آمریکا بعد از جنگ جهانی دوم در قبال اروپا مخصوصا آلمان اتخاذ کرد و با اصل چهار ترومن شناخته می‌شد، «استراتژی زمین‌آباد» بود در برابر استراتژی پیشین که اصطلاحا به آن «استراتژی زمین‌سوخته» گفته می‌شود.

استراتژی زمین‌سوخته از این قرار بود که رومیان باستان وقتی به منطقه‌ای حمله می‌کردند و آن را شکست می‌دادند، از آنجا که برای همیشه نمی‌توانستند در آن منطقه حضور داشتند باشند و بیم آن می‌دادند این منطقه‌ای که شکست خورده، ممکن است بعد از چند صباحی، خودش را بازسازی کرده و درصدد انتقام شکست برآید، زمین‌های آنان را با سوزاندن یا نمک پاشیدن از حاصلخیزی می‌انداختند تا عملا امکان بازسازی و بازگشت به شرایط عادی را برای مدت‌های مدیدی از آنان بگیرند. بدین ترتیب، عملا کشور شکست‌خورده، شکست‌خوردگی‌اش تداوم پیدا می‌کرد. همین استراتژی، در دوره‌ی استعمار و استثمار سنتی نیز دنبال می‌شد تا کشورهای استعمارگر بتوانند کشورهای شکست‌خورده را تحت سلطه‌ی خود نگه دارد.

اما در دوره‌ی جدید و قرن بیستم، شرایط به نحوی تغییر کرد که استعمارها و استثمارها حالت نرم به خود گرفتند. این موضوع حتی میان تضاد و منازعات طبقاتی هم قابل رویت بود. مثلا سرمایه‌داری فئودالیته همواره سعی می‌کرد طبقات محروم و کارگر را در بدترین شرایط ممکن نگه دارد. ارباب‌ها سعی می‌کردند رعیت‌ها را به لحاظ معیشت در پایین‌ترین سطح نگه دارند تا زمینه‌ی هرگونه قیامی از آنان گرفته شود. ولی بعد از بحران ۱۹۳۰، می‌بینیم که سرمایه‌داری عملا به سر عقل می‌آید و نوع استثمار و استحمار خود را متفاوت می‌کند. بعد از این دوران بود که «دولت رفاه» ها شکل می‌گیرند و انواع خدمات اجتماعی و بیمه‌های کارگری و رفاهی، و حتی کاهش زمان کار و افزایش مرخصی‌ها و... ایجاد می‌شود. اما این بذل و بخشش‌ها به معنای تغییر رویکرد نظام سرمایه‌داری و احترام به کرامت انسانی نبود، بلکه از این جهت بود که دریافته بودند راه استثمار دیگر این نیست که آنان را در ضعف قرار دهند، چراکه جنبش کارگری حالا دیگر آگاه شده بود و ممکن بود اعتراضات گسترده شده و کاخ سرمایه‌داری را سرنگون کند. بنابراین با این کار توانست حیات خویش را همچنان تداوم بخشد.

مانند همین استراتژی در عرصه‌ی بین‌الملل نیز توسط آمریکا در مواجهه با کشورهایی چون آلمان اتخاذ شد و استثمارها حالت نرم به خود گرفت. بنابراین با اصل چهار ترومن، بسته‌های خوبی برای سازندگی و بازسازی و بخشودگی بخشی از بدهی‌ها و کمک برای رونق اقتصادی و توسعه‌ی آلمان و بعضی دیگر از کشورهای درگیر جنگ داده ‌شد. ولی نتیجه‌ی امر همانی بود که آمریکا می‌خواست. یعنی آلمان، آن آلمانی شد که آمریکا می‌خواست. کشوری که به‌گونه‌ای رشد نکند که بتواند روزی روزگاری، توانایی رویارویی با آمریکا و گرفتن انتقام را داشته باشد.

حال مشابه همین استراتژی را آمریکا در قبال ایران نیز اتخاذ کرده است که رهبر انقلاب هم در دیدار خبرگان به آن اشاره کردند که چه بسا دشمن به ظاهر کارهای مثبتی هم انجام دهد اما نباید فریب آن را خورد. چون ماهیت آن تفاوتی نکرده است. آمریکا که تا پیش از این، رویکرد سنتی تخریب را در قبال ایران پیش گرفته بود و با ایجاد جنگ هشت ساله و انواع تحریم‌های به تعبیر خودشان فلج‌کننده و... درصدد ضربه‌زدن به ایران بود، با فهم اینکه این رویکرد شکست‌خورده - و حتی این رویکرد، موجب اقتدار بیشتر نیز ایران شده است- استراتژی خود را از زمین‌سوخته به استراتژی زمین‌آباد تغییر داده است. آمریکا فهمیده که با دشمنی نمی‌تواند به مقاصد خود برسد، بنابراین از در دوستی و لبخندهای دیپماتیک وارد معرکه شده حالا سعی دارد از طریق نفوذ و اختلال در دستگاه تصمیم‌گیری نخبگان نقشه‌های خود را به پیش ببرد. در این حالت ممکن است حتی امتیازهای دلخوش‌خنکی هم به ما بدهد، اما باید هوشیار بود، که دشمن همان دشمن است و در اصل دشمنی او تفاوتی ایجاد نشده است، بلکه صرفا تغییر استراتژی داده است.
پایگاه اطلاع‌رسانی دفتر حفظ و نشر آثار حضرت آیت‌الله‌العظمی سیدعلی خامنه‌ای (مد‌ظله‌العالی) - مؤسسه پژوهشی فرهنگی انقلاب اسلامی

به گزارش پایگاه اینترنتی بسیج، و اما در روزه سه روز آخر ماه شعبان برای کسی که تمام آن را روزه نداشته فضیلتی است که برای مراقب سزاوار نیست آن را رها کند؛ چه صدوق(ره) از صادق(ع) روایت نموده است که هر کس سه روزه آخر شعبان را روزه بگیرد و به ماه رمضان متصل کند، خداوند روزه دو ماه پی در پی را برای او می نویسد و مراقبات اواخر هر ماه برای اصلاح کردن آنچه در تمام ماه از دست داده است غیر از آنچه ذکر کردیم چنان است که در هر ماه اشاره کرده‌ایم سپس از جمله مهمّات آن است که در شب آخر شعبان برای ماه رمضان دعائی است که در «اقبال» برای آن شب یا شب اول ماه رمضان روایت شده است. (1)

1-«اقبال الاعمال» صفحه 358، چاپ اعلمی، بیروت.
کتاب ترجمه المراقبات – ص 198
تالیف: عارف کامل میرزاجواد آقاملکی تبریزی(ره)

به گزارش پایگاه اینترنتی بسیج به نقل از پایگاه اطلاع‌رسانی دفتر حفظ و نشر آثار حضرت آیت‌الله‌العظمی سیدعلی خامنه‌ای (مد‌ظله‌العالی)، نامه‌های امام خمینی آن‌قدر جذاب و پردامنه است که می‌تواند یک کتاب جذاب را شکل دهد؛ از نامه‌ی عاشقانه به همسرشان با سرآغاز «تصدقت شوم»۱ تا نامه‌ به مرحوم منتظری که به تعبیر امام رحمه‌الله‌علیه، «حاصل عمر»ش بود اما برای مصلحت نظام و اسلام او را عزل کرد.۲

اما کتاب «نامه‌های امام» حتماً باید بخشی برای مکاتبات بین‌المللی داشته باشد که نامه‌های واصله و چگونگی پاسخ امام را هم شامل شود. چنین فصلی نشان خواهد داد شیوه‌ی ارزش‌گذاری امام به نویسندگان نامه‌ها، خارج از عرف مرسوم دیپلماتیک و براساس ارزش‌های انقلابی و اسلامی بوده است. آن‌چنان‌که دلیل تأخیر در پاسخ به نامه‌ی یک روشن‌فکر جهان عرب را شرح می‌دهند، اما نه‌تنها پاسخ نامه‌ی محرمانه‌ی رئیس‌جمهور وقت آمریکا را نمی‌دهند، که نامه‌ی وی را به رسانه‌ها نیز می‌کشانند.
 
نامه‌ی درخواست رئیس‌جمهور آمریکا از امام خمینی رحمه‌الله‌علیه

تسخیر لانه‌ی جاسوسی، دولت کارتر را در افکار عمومی آمریکا با مشکلات زیادی مواجه ساخت. به‌همین دلیل، کارتر برای برون‌رفت از بحران، در آبان ماه ۱۳۵۸، رمزی کلارک (دادستان کل) و ویلیام میلر را جهت ملاقات با امام اعزام داشت اما قبل از اینکه به ایران برسند، با پیام قاطعانه حضرت امام مواجه شدند و مجبور شدند از ترکیه، بدون اخذ نتیجه‌ای بازگردند. نکته‌ی مهم این است که این نامه تنها نامه‌ی امام خمینی رحمه‌الله‌علیه است که بدون «بسم‌الله الرحمن الرحیم» نگاشته شده و ضمن افشای ماهیت دولت آمریکا، سه دستور را به مقامات دولتی ایران گوشزد می‌کنند. متن این نامه که در ۱۶ آبان ماه ۱۳۵۸ نگاشته شد بدین شرح است:

«از قرار اطلاع نمایندگان ویژه کارتر در راه ایران هستند و تصمیم دارند به قم آمده و با این جانب ملاقات نمایند. لهذا لازم می‌ دانم متذکر شوم دولت امریکا که با نگهداری شاه، اعلام مخالفت آشکار با ایران را نموده است و از طرفی دیگر آن طور که گفته شده است سفارت امریکا در ایران محل جاسوسی دشمنان ما علیه نهضت مقدس اسلامی است، لذا ملاقات با من به هیچ وجه برای نمایندگان ویژه ممکن نیست و علاوه بر این:

۱- اعضای شورای انقلاب اسلامی به هیچ وجه نباید با آنان ملاقات نمایند.
۲- هیچ یک از مقامات مسئول حق ملاقات با آنان را ندارند.
۳- اگر چنانچه امریکا، شاه مخلوع- این دشمن شماره یک ملت عزیز ما- را به ایران تحویل دهد و دست از جاسوسی بر ضد نهضت ما بردارد، راه مذاکره در موضوع بعضی از روابطی که به نفع ملت است باز می‌ باشد.
روح اللَّه الموسوی الخمینی»۳

پس از آن، کارتر که اقدام قبلی‌اش به در بسته خورده بود، در بهار سال ۵۹، نامه‌ای محرمانه برای امام خمینی رحمه‌الله‌علیه ارسال می‌کنند. نامه‌ی محرمانه جیمی کارتر، رئیس‌جمهور وقت آمریکا، درباره‌ی تسخیر لانه‌ی جاسوسی توسط «کای سر»، کاردار سفارت سوئیس در تهران، به قطب‌زاده، وزیر خارجه‌ی وقت ایران، به‌صورت رسمی تحویل شده بود و چنین آغاز می‌شد: «عالی‌جناب! من امکان این را داشتم که پیام بیست‌ویکم مارس۴ شما را خطاب به مردم ایران بخوانم.» او در ادامه با اعلام موافقت نسبت به اینکه «صلح جهانی نیازمند روابط جدید بین دولت‌ها» است، خود را وارث سیاست‌های گذشته خوانده و افزوده بود «مزیت بزرگ دموکراسی آمریکایی این است که همیشه توانسته است اشتباهات خود را شناسایی نموده و یا آن را محکوم کند.» او با اشاره به آمادگی‌اش برای «بررسی» آثار مداخله‌ی آمریکا در شیلی به‌عنوان سند صدق خود، افزوده بود: «تصرف سفارت ما در تهران می‌توانسته است عکس‌العمل موجهی برای جوانان ایران تلقی شود، اما زمان سپری می‌شود و من دلایل جدی برای تردید درباره‌ی انگیزه‌های واقعی آنانی که سفارت ما را تصرف کرده‌اند، در دست دارم.»

او سپس مدعی انسان‌دوستانه بودن معالجه‌ی شاه در آمریکا و عدم دخالت دولت در آن، بی‌اطلاعی آمریکا از سفر شاه به مصر و... شده بود و در پایان با بیان اینکه «می‌خواهم مؤکداً خاطرنشان کنم به‌محض اینکه مسئله‌ فوری از طریق انتقال مسئولیت گروگان‌ها به حکومت ایران حل شود، ما آماده‌ی اتخاذ رویه‌ی معقول و دوستانه‌ای برای حل‌وفصل مسائل عدیده‌ی دوجانبه‌ی فی‌مابین می‌باشیم.» این رویه را تشکیل یک کمیسیون مشترک برای رسیدگی به بحران فی‌مابین براساس ضوابط منصفانه و شرافتمندانه دانسته بود و چنین پایان داده بود: «اجازه می‌خواهم جسارتاً اعلام دارم که به نظر من، زمان و دشمنان واقعی نظام‌های سیاسی مربوطه‌ی ما به زیان ما مشغول‌اند. با تقدیم بهترین احترامات، جیمی کارتر، ۲۶ مارس ۱۹۸۰.»۵

در مقابل، امام خمینی رحمه‌الله‌علیه، دستور می‌دهند تا این نامه انتشار عمومی بیابد تا همه‌ی مردم از آن آگاه شوند. با انتشار نامه‌ی کارتر از رادیوی جمهوری اسلامی، بلافاصله کاخ سفید این نامه را انکار کرد. سید احمد خمینی در مصاحبه‌ای با خبرنگاران، سیاست امام برای انتشار نامه را تشریح کرد و درباره‌ی علت تکذیب وزارت خارجه‌ی آمریکا، توضیحاتی داد از جمله اینکه «شنیده‌ام کارتر گفته که این یک پیام خصوصی بوده و در عرف بین‌المللی این پیام‌ها به‌هیچ‌وجه منتشر نمی‌شود و لذا سخن‌گو و بقیه‌ی افراد نمی‌دانند.»
 
نامه‌ی مبسوط امام خمینی به پاپ ژان پل دوم

اما علی‌رغم چنین برخوردی که امام خمینی رحمه‌الله‌علیه با نامه‌ی کارتر کردند، واکنش امام به نامه‌ی پاپ ژان پل دوم که او هم برای موضوع آزادی گروگان‌های آمریکایی نگاشته بود نیز اهمیت ویژه‌ای دارد. امام به نامه‌ی به‌ظاهر صلح‌طلبانه‌ی پاپ برای رهایی عوامل آمریکا در لانه‌ی جاسوسی، پاسخ مفصلی دادند تا نشان دهند که ایشان بین پاسخ به یک «رهبر دینی» (ولو غیر مسلمان) با یک «دولتمرد مستکبر» تفاوت قائل می‌شوند اگرچه موضوعات هر دوی اینها یک چیز و مشترک باشد.

امام خمینی رحمه‌الله‌علیه در ملاقات مجدد با نماینده‌ی رهبر کاتولیک‌های جهان، خلاصه‌ی آن نامه و پاسخ را چنین روایت می‌کنند: «دفعه‌ی اول برای آن لانه‌ی جاسوسی بود که جوان‌های عزیز ما اطلاع پیدا کردند که این مرکزی که در ایران به اسم سفارت آمریکا هست، سفارتخانه نیست و اشخاصی که در آنجا هستند اشخاص دیپلمات نیستند، بلکه جاسوسانی هستند که در یک مرکز جاسوسی متمرکز هستند و برای ضرر ملت ما و کشور ما در آنجا مجتمع هستند و آقای پاپ شاید ندانسته توصیه کردند برای آن‌ها و من در آن‌وقت مفصل تنبهاتی به ایشان دادم.»۶

امام با هوشیاری تمام، از موقعیت پیش آمده، به‌خوبی استفاده کرده و دنیای مسیحیت را در برابر پرسش‌هایی منطقی و عقلانی قرار می‌دهند. در فرازی از پاسخ امام چنین آمده بود: «اگر ملت ما از من پرسید که روحانیت مسیح، موافق است با این جنایاتی که این‌ها کردند، من چه جواب به این‌ها بدهم؟ روحانیت مسیح که می‌داند که قرآن کریم به طرفداری از مسیح و طرفداری از صدیقه‌ی طاهره مریم برخاست و آن چیزی که به خلاف واقع، نسبت به آن طاهره‌ی مطهره می‌دادند، تکذیب کرد. [...] در عین حالی که اسلام طرفداری از مسیح و علمای مسیح کرده است در قرآن، ما میل داشتیم که گوش ما را یک وقت هم نغمه‌ی امثال آقای پاپ نوازش بدهد و استفسار کند که این ملت چرا به این‌طور می‌گذراند. [...] و الآن هم بپرسد از کارتر که چرا یک نفری که سی‌وچند سال جنایت کرده است، خیانت کرده است و جنایات و خیانات او مشهود است، چرا بردید آنجا و نگه داشتید و باز در آنجا هم می‌خواهید توطئه بکنید؟»۷

«من از جناب‌عالی با نفوذ معنوی که بین ملت مسیح دارید، می‌خواهم که دولت آمریکا را از عواقب ستمگری‌ها و زورگویی‌ها و چپاولگری‌ها بترسانید و آقای کارتر را، که با شکست نهایی مواجه است، نصیحت کنید که با موازین انسانی با ملت‌هایی که می‌خواهند استقلال مطلق داشته باشند و وابسته به هیچ قدرتی در جهان نباشند، رفتار کند و از تعلیمات حضرت مسیح سلام‌الله‌علیه پیروی نماید و خود و دولت آمریکا را بیش از این در معرض رسوایی قرار ندهد.»۸
 
دومین رسوایی بزرگ آمریکا

البته برخورد تند امام خمینی رحمه‌الله‌علیه با دولتمردان آمریکایی، تنها محدود به کارتر نمی‌شود. امام در مواجهه با پیام ریگان نیز همین سیاست را پیش گرفتند و در ماجرای مک فارلین نیز دستور به آگاهی ملت از جزئیات ماجرا دادند. افشای تلاش ریگان برای رابطه با ایران، انعکاس گسترده‌ای یافت. در ابتدا تحلیل‌گران و مقامات سرشناس آمریکایی همچون الکساندر هیگ (وزیر خارجه‌ی سابق ریگان)، لارنس اپیگرگ (معاون سابق شولتز در امور جنوب و شرق آسیا)، گری سیک (عضو شورای امنیت ملی کارتر و ریگان)، هادینگ کارتر (سخن‌گوی کاخ سفید در زمان کارتر) و جیر فری کمپ (مشاور سابق ریگان در امور امنیت ملی)، در مصاحبه با شبکه‌های تلویزیونی آمریکا، به‌اتفاق اقدام دولت ریگان برای ایجاد رابطه با ایران را تأیید و ادامه‌ی آن را تشویق نمودند. تأکید نامبردگان بر این بود که ایران دارای موقعیت بسیار استراتژیک است و ایجاد و حفظ رابطه با آن برای آمریکا فوق‌العاده بااهمیت، بلکه حیاتی است.۹ اما با آشکار شدن موضع استکبارستیزانه‌ی ایران و خطای محاسباتی آمریکا، این اقدام به‌عنوان دومین رسوایی سیاسی بزرگ آمریکا لقب گرفت.
 
نامه‌‌های امام خمینی با ماهیت افشای چهره‌ی اصلی آمریکا

افشای ماهیت مستکبرانه و نفاق‌گونه‌ی مقامات آمریکایی توسط امام خمینی رحمه‌الله‌علیه، تنها منحصر به چگونگی مواجهه‌ی ایشان با پالس‌های مثبت مقامات آمریکایی نمی‌شود، بلکه امام خمینی رحمه‌الله‌علیه از هر فرصتی استفاده می‌کرد تا چهره‌ی اصلی «شیطان بزرگ» را به مردم دنیا و مخصوصا جهان اسلام بشناساند. برای مثال، ۲۷ اسفند ۱۳۵۸، یعنی اولین روز پس از پایان معالجه‌ی حساس امام در بیمارستان قلب، ایشان سه نامه‌ی کوتاه برای رهایی جهان عرب از وابستگی به آمریکا و غرب می‌نویسند.

نخست پاسخ امام به «محمد حسنین هیکل»۱۰ بود که در آن می‌نویسند: «نامه‌ی شما وقتی به تهران رسیده بود که من مریض و در بیمارستان بستری بودم و به همین جهت مطلع نشدم و اکنون که آن را خواندم، لازم است این حقیقت را گوشزد نمایم که مسائل آمریکا چنان نیست که با این قضایا حل شود و برای اینکه کشورهای اسلامی بخواهند روی پای خود بایستند، باید وابستگی نظامی و فرهنگی و اقتصادی و هر نوع وابستگی دیگر خود را با آمریکای جهان‌خوار و کشورهای استعمارگر، قطع نموده و استقلال خود را حفظ کنند. و به هر ترتیب، از اظهار محبت جناب‌عالی متشکرم و امیدوارم عموم مسلمانان جهان در پیروی از دستورات مقدس اسلام، کوشا و موفق باشند.»۱۱

نامه‌ی دوم در این تاریخ در پاسخ به ملک خالد، پادشاه عربستان سعودی است. امام خمینی با تشکر از وی فرمودند: «وصول تلگراف آن حضرت نسبت به وضع کسالت و بهبودی اینجانب موجب تشکر گردید. خوشوقتی کامل ما آن روزی است که سلطه‌ی همه‌ی استعمارگران شرق و غرب و به‌خصوص آمریکای جهان‌خوار از سر مسلمانان قطع و عموم پیروان مکتب مقدس اسلام بتوانند با کمال برادری و محبت استقلال خود را به دست آورده و عظمت ازدست‌رفته‌ی خود را بازیابند.»۱۲ نامه‌ی سوم نیز به ولیعهد وی، فهدبن‌عبدالعزیز بود که در آن نیز تصریح کرده بودند: «امید است عموم مسلمانان جهان به پیروی از تعلیمات عالیه‌ی اسلام، قطع هرگونه وابستگی خود را از دول استعمارگر جهان و به‌خصوص دولت جهان‌خوار آمریکا بنمایند و استقلال کامل خود را بازیابند.»۱۳

این مرور کوتاه به برخی نامه‌های امام، نشان‌دهنده‌ی آن است که امام به‌واقع متکی به قدرت اسلام بود و به وعده‌های دل‌خوش‌کُنَک قدرت‌های جهانی مطلقاً اعتماد نداشت. در روابط بین‌الملل صراحت داشت و با اعتقاد به نصرت الهی، بدون ترس از خشم دشمنان، دچار رودربایستی دیپلماتیک نمی‌شد و مؤدبانه، اما قاطع و روشن سخن می‌گفت و سیاست اصلی او، مخالفت با سیاست‌های دنیای استکبار و در رأس آن آمریکا، این شیطان بزرگ عصر حاضر بود.

پی‌نوشت‌ها:
۱. صحیفه‌ی امام خمینی، ج۱، ص۲.
۲. همان، ج۲۳، ص۳۳۳-۳۳۵.
۳. صحیفه امام، ج‌۱۰، ص ۵۰۳
۴. پیام آغاز سال نو امام خمینی که شامل توصیه‌های سیزده‌گانه به مسلمانان بود و در آغازین جملات آن قید شده بود «وظیفه‌ی ماست که در مقابل ابرقدرت‌ها بایستیم و قدرت ایستادن هم داریم؛ به‌ شرط اینکه روشن‌فکران دست از غرب و شرق و غرب‌زدگی و شرق‌زدگی بردارند و صراط مستقیم اسلام و ملیت را دنبال کنند. ما با کمونیسم بین‌الملل به همان اندازه در ستیزیم که با جهان‌خواران غرب به سرکردگی آمریکا و با صهیونیسم و اسرائیل شدیداً مبارزه می‌کنیم.» و در آن به سیاست شوروی در مداخله در افغانستان انتقاد شده بود.
۵. http://revolution.pchi.ir/show.php?page=contents&id=۱۰۲۷۰
۶. صحیفه‌ی امام خمینی، ج۱۳، ص۶۷.
۷. همان، ج۱۱، ص۲۹-۳۹.
۸. همان، ج۱۲، ص۲۳۷-۲۳۸.
۹. هاشمی رفسنجانی، کارنامه و خاطرات سال ۱۳۶۵ «اوج دفاع»، دفتر نشر معارف انقلاب، ۱۷ آبان ۱۳۶۵.
۱۰. محمد حسنین هیکل، روشن‌فکر مشهور جهان عرب، هفده سال سردبیر روزنامه‌ی «الاهرام» مصر بود. پیش از آن، سال‌های متمادی در ایران حضور داشت و گزارش‌های وی از نهضت ملی شدن صنعت نفت در ایران، مصر را تکان داد و منجر به دستور جمال عبدالناصر برای ملی شدن کانال سوئز شد. هیکل آثار بسیاری نوشته که از جمله‌ی آن، متن گفت‌وگوهایش با برخی چهره‌های مؤثر جهان است.
۱۱. صحیفه‌ی امام خمینی، ج۱۲، ص۱۹۰.
۱۲. همان، ج۱۲، ص۱۹۱.
۱۳. صحیفه‌ی امام خمینی، ج۱۲، ص۱۹۲.

انتهای پیام/

به گزارش پایگاه اینترنتی بسیج، امام خمینی(ره) در طول دوران حیات پربرکت خود آن‌چنان تأثیرات بزرگی را در اذهان و افکار عمومی جهان به جای گذاشته که تا همیشه از ذهن تاریخ پاک نخواهد شد.

تأثیرات افکار و اقدامات خمینی کبیر(ره) تا آنجا پیش رفته است که حتی شخصیتهای برجسته جهان و آنانی که حتی شاید میانه خوبی با انقلاب اسلامی ایران ندارند، در مقابل عظمت و حیات طیبه امام راحل سر تعظیم فرود آورده و از او به‌نیکی یاد می‌کنند.

آنچه در ادامه می‌خوانید گفتارهایی است که برخی سیاستمداران و چهره‌های مشهور جهان در مورد امام خمینی(ره) مطرح کرده‌اند.

میخائیل گورباچف، رهبر شوروی کمونیستی:

امام خمینی(ره)  فراتر از زمان می‌اندیشید و در بعد مکان نمی‌گنجید. او توانست اثر بزرگی در تاریخ جهان به جای بگذارد.

حافظ اسد رئیس‌جمهور سابق سوریه:

دشمنان ملت عرب و ملل تحت ستم دنیا و حتی خود رژیم اشغالگر قدس بارها و بارها از انقلاب اسلامی ایران که تحت لوای امام خمینی(ره) به پیروزی رسید به وحشت افتاده و بارها از اربابش یعنی آمریکا گله کرد که چرا نمی‌تواند جلوی نفوذ و تأثیر انقلاب اسلامی ایران را که منجر به پیروزی فلسطین می‌شود بگیرد.

نلسون ماندلا رئیس‌جمهور اسبق آفریقا:

امام رهبری منحصربه‌فرد بود که توانست با دست خالی، انقلاب اسلامی ایران را به پیروزی برساند.

جیمی کارتر رئیس‌جمهور اسبق آمریکا

آیت الله خمینی در کشورش به‌عنوان یک قهرمان بزرگ تلقی می‌شود.

هنری کیسینجر، استراتژیست و مشاور یهودی‌الاصل رئیس‌جمهور سابق آمریکا:

آیت الله خمینی، غرب را با بحران جدی برنامه‌ریزی مواجه کرد، تصمیمات او آن‌چنان رعدآسا بود که مجال هر نوع تفکر و برنامه‌ریزی را از سیاستمداران و نظریه‌پردازان سیاسی می‌گرفت. هیچ‌کس نمی‌توانست تصمیمات او را از پیش حدس بزند، او با معیارهای دیگری، غیر از معیارهای شناخته‌شده در دنیا، سخن می‌گفت و عمل می‌کرد، گویی از جایی دیگر الهام می‌گرفت، دشمنی آیت‌الله خمینی(ره) با غرب، برگرفته از تعالیم الهی او بود. او در دشمنی خود نیز خلوص نیت داشت.

بن‌بلا نخستین رئیس‌جمهور الجزایر:

ملل عرب باید زنده شدن اسلام را در قرن بیستم مدیون انقلاب اسلامی ایران و امام خمینی(ره)  بدانند. این انقلابی است که دنیای غرب را اجباراً دگرگون خواهد ساخت و بسیاری از رژیمهای موجود در جهان عرب دیر یا زود سقوط خواهند کرد زیرا آوای نهضت امام خمینی(ره) در دورافتاده‌ترین نقاط جهان اسلام به گوش می‌رسد.

بی‌نظیر بوتو نخست‌وزیر اسبق پاکستان:

رهبرانی مانند امام خمینی یک بار در قرنها زاده می‌شوند.

پاپ ژان پل دوم:

درباره  آنچه آیت الله خمینی در کشورش و در  بخش وسیعی از جهان انجام داده با احترامی عظیم و تفکری عمیق باید اظهارنظر کرد.

یرواند آبراهامیان نویسنده آمریکایی کتاب ایران بین دو انقلاب:

آیت الله خمینی را غالباً یک روحانی سنتی توصیف کرده‌اند اما ایشان درواقع، نوآور بزرگی در ایران بودند، هم به‌لحاظ نظریه سیاسی‌شان و هم ازنظر استراتژی مردمی که وجهه مذهبی داشت. نقش تعیین‌کننده و محبوبیت وسیع ایشان را با دو عامل می‌توان توضیح داد؛ عامل اول شخصیت ایشان به‌خصوص زندگی ساده و سازش‌ناپذیری با طاغوت بود. در کشوری که بیشتر سیاستمداران زندگی پرتجملی داشتند، او زندگی زاهدانه‌ای چون عارفان و صوفیان و عاری از آلایشهای مادی چون مردمان عادی داشت.

در محیطی که رهبران سیاسی، کارچاق‌کن، اهل ساخت‌وپاخت، و اعمال‌نفوذ شخصی و خانوادگی بودند، آیت الله خمینی مصرّانه از هرگونه سازشی، حتی آن‌گاه که ناگزیر و لازم می‌نمود، سر پیچیدند؛ تأکید کردند که اگر فرزندان خود ایشان مستوجب مجازات باشند، خود این کار را انجام می‌دهند؛ و همچون «مرد خدا»یی عمل کردند که نه به‌دنبال قدرت دنیوی بلکه مرجعیت روحانی بودند. همچنین در دهه‌ای رسوا از کردار سیاستمداران خودپسند، بی‌تفاوت، فاسد، نومید و بی‌ثبات، امام خمینی در عین صمیمیت، جسارت، تحرک، ثبات و بسیار مهم‌تر از همه، فسادناپذیری ظاهر شدند. کوتاه‌سخن ایشان رهبر انقلابی پرجاذبه‌ای بودند در زمانی که چنین رهبری بسیار کمیاب و سخت موردنیاز بود.

برهان‌الدین ربانی از رهبران جهادی افغانستان:

امام خمینی(ره) کاپیتالیسم و کمونیسم، را مردود خواند و راه نجات بشریت را تنها در پیروی از تعالیم والای اسلام می‌دانست. او در برابر مستکبران شرق و غرب، قوی و مقاوم ایستاد و با هر نوع فساد و توطئه پنجه نرم کرد، ایشان بزرگ‌مرد تاریخ معاصر جهان اسلام است.

فرانسیسکو اسکو درو بداته رئیس فدراسیون جوامع اسلامی اسپانیا:

آیت الله خمینی عامل حیات دوباره اسلام و از بزرگ‌ترین شخصیت‌های قرن حاضر محسوب می‌شود، وی چهره جدیدی از اسلام را ارائه کرد و زندگی ایشان الگوی مناسبی برای همه مسلمانان است.

ریاج تاتاری رئیس جامعه مسلمانان اسپانیا:

آیت الله خمینی عامل بیداری مسلمانان بود.

میخاییل لمشف نویسنده روسی:

اندیشه ایشان سراسر جهان اسلام را در بر گرفت و با آمریکا و رژیم صهیونیستی به‌عنوان معضلات گریبانگیر جهان اسلام به مبارزه برخاست و ثابت کرد که انقلاب اسلامی با انقلابهای مادی روسیه و فرانسه متفاوت است.

سیدصدرالدین، متفکر و اندیشمند معاصر الجزایری:

امام خمینی(ره) مردی استثنایی بود. این انسان هدیه خداوند به مسلمین بود تا بتواند مسیرشان را در اسلام تصحیح کنند.

پروفسور "پروولسی" ایتالیایی، استاد ایران‌شناسی در دانشگاه رم:

مهم‌ترین عملکرد آیت‌الله خمینی امکان‌پذیر نمودن یک انقلاب اسلامی بود، آن‌هم در کشوری که تمدن و فرهنگی قوی را در سابقه خود دارد. این کار باعث شد تا مردم ایران فرهنگ واقعی و قدیمی خود را که همان فرهنگ اسلامی بوده بشناسند و خود را متکی بر آن فرهنگ به جامعه جهانی بشناسانند، این در حالی بود که تا قبل از انقلاب اسلامی، تنها آوایی که از ایران بلند بود و معیار شناخت جهانیان از کشور ایران اعلام می‌شد، صدای غرب‌زدگی بود، بنابراین آیت‌الله خمینی آغازکننده انقلابی بود که بالاخره فرهنگ اسلامی راستین ملت ایران را آشکار ساخت.

احمد جبرئیل، دبیرکل جبهه خلق برای آزادی فلسطین:

بنیان‌گذار جمهوری اسلامی، اسلام را از انزوا نجات داد. دیدگاه مرتجعانه نسبت به این دین مبین را که دشمنان در طول صدها سال ارائه کرده بودند، از میان برد و مقوله دین افیون ملت‌ها را منسوخ کرد و اسلام را در سطح بین المللی به‌عنوان یک نیاز انسانی در زمینه‌های سیاسی، اقتصادی، اجتماعی، مادی و معنوی مطرح کرد. امام خمینی(ره) توانست جهان اسلام را از خواب بیدار کرده، به مسلمانان حیات جدیدی ببخشد.

حولیان زاپاتا نویسنده کلمبیایی:

در قرن بیستم سه شخص در دنیا مطرح شدند و در تمامی مجامع سیاسی مورد توجه سیاستمداران قرار گرفتند؛ یکی از آنها گاندی بود، دیگری یحیی (رهبر مردم واتیکان) و سومین آنها حضرت امام خمینی(ره)  است. از بین این سه رهبر تنها کسی که فرهنگ روحیات و سخنانش در بین مردم مؤثر واقع شد، امام خمینی بود. امام خمینی رهبر مسلمان و آزاده‌ای بود که توانست با قیامی، اسلام را در بستر کشور پهناور ایران جای دهد و نیاز به اسلام را در دنیا احیا کند.

دانیل پایپز رئیس انجمن سیاست خارجی آمریکا:

باید اعتراف کنیم که پیش از پیروزی انقلاب اسلامی ما برای افکار دینی و مذهبی هیچ جایی باز نکرده بودیم ولی ازاین‌پس برای ما آمریکایی‌ها ضروری است که زمینه‌ای جهت مطالعه و تحقیق پیرامون مذهب فراهم آوریم و به‌طور خاص درزمینه اندیشه و اعتقادات و خط‌مشی و هدف امام خمینی تحقیقاتی به عمل آوریم چراکه نمی‌توان از تأثیرات اندیشه امام خمینی در جهان به‌راحتی گذشت و دنیای غرب به‌دلیل نفوذ افکار امام خمینی بار دیگر اسلام را کشف کرده است و این ما آمریکایی‌ها را با مشکل مواجه می‌کند.

تورگوت اوزال رئیس‌جمهور فقید ترکیه:

امام خمینی انقلاب بزرگی را تحقق بخشید.

ادریس جزایری رئیس سابق صندوق بین‌المللی توسعه کشاورزی:

امام خمینی را باید تنها رهبر آزاده قرن بیستم و رهبر میلیونها مسلمان جهان نامید.

راجیو گاندی پسر ایندیرا گاندی رهبر فقید هند:

آیت الله خمینی رهبر بزرگی بودند که باایمان و اعتقاد توانست انقلاب اسلامی را به پیروزی برساند و رژیم شاهی را سرنگون سازد.

محمد حسنین هیکل نویسنده مشهور مصری:

امام خمینی مردی بزرگ بود که از دورانی دیگر آمده بود.

به گزارش پایگاه اینترنتی بسیج به نقل از خبرگزاری فارس، سردار سرتیپ پاسدار سید مسعود جزایری در واکنش به اظهارات اخیر یک مقام آمریکایی نامزد انتخابات ریاست جمهوری این کشور مبنی بر اینکه «آمریکا در صورت لزوم علیه ایران اقدام نظامی خواهد کرد»، افزود: هرچند سخن گفتن از روی میز بودن همه گزینه‌های علیه ایران در روزگار امروز ایالات متحده، یک شوی تبلیغاتی است اما ایران اسلامی مهیای مقابله قاطعانه و سخت با هر گزینه آمریکایی است.
وی با بیان اینکه آماده مقابله قاطعانه با تهدید نظامی آمریکا هستیم، تاکید کرد: ملت و نیروهای مسلح ما هرگز در پی جنگ نیستند اما لحظه‌ای از تجهیز و آمادگی دفاعی خود غفلت نکرده و در صورت عملی شدن تهدیدات نظامی آمریکا آماده هستند در یک نبرد واقعی و مستقیم بشریت را از شر سیاست‌های جنگ طلبانه و سلطه گرایانه آمریکا نجات دهند.
معاون ستاد کل نیروهای مسلح همچنین درباره اظهارات اخیر رئیس جمهور آمریکا پیرامون سوریه و جنگ داخلی در این کشور، افزود: آمریکایی‌ها ظاهرا فراموش کردند که یک پای جنگ در سوریه هستند و با حمایت همه جانبه از داعش و تروریست‌های تکفیری 6 سال است که مردم مظلوم سوریه را زیرآوار جنگ های نیابتی خود در این کشور قرار دادند.
سردار جزایری اقدام آمریکایی‌ها را در داخلی خواندن جنگ های نیابتی در سوریه، یک نیرنگ تبلیغاتی برای گمراه سازی افکار عمومی توصیف و تاکید کرد: ائتلاف آمریکایی به اصطلاح ضدداعش، تاکنون جز ایجاد چتر حمایتی برای ترانزیت سلاح، مهمات و تروریست‌های مزدور و اجاره‌ای به منظور تداوم جنگ و حمایت علیه ملت و دولت سوریه پیامدی نداشته است.